شب ها گذشت و روی تو شد ماه و ماه تر
چشم تو دلبخواه و لبت دلبخواه تر ...

با لشکر دلم به مصاف تو آمدم
لشکر شکست خورد و شدم بی سپاه تر

حوا !اگر چه چیدن سیب اشتباه بود
توبه از این گناه ولی اشتباه تر

قانون عشق،عصمت یوسف نمی شناخت
سنگین ترست جرم دل بی گناه تر

محراب ابروان تو هر قدر" با خدا "ست
میخانه ی نگات ولی" لا اله" تر ...

دیگر امید نیست به دل کندنت ؛که شد
چشمت سیاه دل تر و روزم سیاه تر

جانم گرفت و گفت :"چطورست حالتان؟"
_"شکر خدا ... به لطف توام روبراه تر ..."

سیگار روشنم به لبت ،با دو انتخاب
با تو تباه گردم و بی تو تباه تر ...

تو به من تکیه نکن در گسل زلزله ام

ناگهان می شوم آوار به هم میریزم

گفتی که مسلمانم و ماه رمضان ست ..

بوسی بده افطار کنم ... وقت اذان است

در وصف تو بانوی تغزل چه بگویم؟

چیزی که عیان ست چه حاجت به بیان ست؟

 ادامه مطلب

 غَــمِ ویـرانـی خـود را ، بـه چـه تـشـبـیه کنم؟


فرض کن کوه شنی طعنه ی طوفان خورده

مو پریشان نکنی کاش که در فلسفه هم

بحث ها بر سر گیسوی تو در می گیرند

و خدا خواست که یعقوب نبیند یک عمر

شهر بی یار مگر ارزش دیدن دارد...!؟

شهریار

روسری سر کن و نگذار که در حومه ی شهر

مردگان شایعه سازند که محشر شده است ..

  همیشه شاعران آواره ی شعرند؛ اما من

به دنبال توام! وقتی تو باشی شعرمی آید